De verschillen tussen ondernemers en managers

Ondernemers en managers zijn twee totaal verschillende menstypen. Ook in de marketing gedragen de twee zich heel anders observeert Peter de Boer (en hij legt gelijk uit waarom Rijk de Gooyer een echte ondernemer was).

Bij een oude klantrelatie van mij, een rasechte ondernemer, hangt een spreuk aan de muur: ‘Wanneer een ondernemer en een corporate manager het met elkaar eens zijn, dan klopt er iets niet.’

De afgelopen 30 jaar heb ik beide varianten goed leren kennen; via diverse consultancies een hoop corporates, via mijn eigen activiteiten de ondernemers. En inderdaad, het zijn heel andere bloedgroepen. De ondernemer gooit hart en ziel in zijn bedrijf, buffelt doodleuk 80 uur in de week, klaagt nooit, ziet alleen maar kansen, en benut de slapeloze nachten voor nieuwe ideeën en kansen of het oplossen van problemen. De corporate manager is daarentegen bezig met carrièreplanning, het spelen van het interne politieke spel, persoonlijke profilering, en het vergaren van invloed.

Ze werken allebei hard voor hun succes, ze vullen het alleen anders in. De ondernemer kan leven met de constante stress van investeren, geld verdienen, uitbreiden, risico’s nemen. De manager met de permanente druk van carrièreplanning, politiek en het vergroten van macht. De ondernemer gaat van binnen een beetje kapot als het bedrijf in zwaar weer komt. De manager springt midden in een storm behendig over op een ander schip, de ondernemer bouwt zelf een nieuw schip. De ondernemer vertelt begeesterd over het bedrijf alsof het een kind is, en over de klanten alsof het vrienden zijn. De manager praat met net zoveel passie over de loopbaan en alles wat daarmee aan glans en grandeur samenhangt.

Ook op LinkedIn zie je het verschil. De (belangrijke) managers zijn er moeilijker te benaderen dan de ondernemers. Wil je connecten, dan gaat dat met de ondernemer direct en makkelijk. De manager heeft het druk, wil eerst weten wat de bedoeling is. De ondernemer heeft waarschijnlijk al een kans of drie geroken en hapt gelijk, met als motto: je weet nooit wat je eraan hebt. De manager schaakt op het carrièrebord, ziet zo een-twee-drie geen voordelen en zet jouw connect-verzoek voor onbepaalde tijd in de ijskast.

”De ondernemer doet branding voor z’n eigen bedrijf. De manager doet het als passant bij een bedrijf dat in bezit is van een schare, vaak anonieme, aandeelhouders.”

Branding is de ultieme discipline om klanten en stakeholders te binden; je probeert er hun enthousiasme en trouw mee te winnen. De ondernemer doet branding voor z’n eigen bedrijf. De manager doet het als passant bij een bedrijf dat in bezit is van een schare, vaak anonieme, aandeelhouders. De ondernemers kent zijn klanten, liefst persoonlijk. De manager kent zijn doelgroepen(en) in de vorm van persona’s. De manager heeft branding meestal geleerd op een universiteit of hbo-instelling, voor de ondernemer is branding de perfectie van sales – geleerd op de werkvloer met vallen (‘op je plaat gaan’, in ondernemerstaal) en vooral weer opstaan.

Toen acteur Rijk de Gooyer zijn Gouden Kalf uit het raam van een rijdende taxi smeet was dat een typische daad van een ondernemer. De grootste prijs is immers dat je een goede acteur bent, gebaseerd op je eigen passie en maatstaven. De manager zet de prijs trots in de kast, als bewijs dat ie goed kan presteren – en vooral dat anderen dat ook vinden.

Bij Saatchi spaarden we destijds brancheprijzen alsof het voetbalplaatjes waren bij de Albert Heijn. Als directie vonden we het een beetje gênant om die dingen op een plank te etaleren. De oplossing: we gooiden ze in een perspex prullenbak waar ze toch voor iedereen te zien waren. Maakte dat ons nou ondernemers of managers?

Auteur: Peter de Boer, gastblogger bij STEM Industrial Marketing Community